41.واقعا اگر کسی بخواهد که با تمام وجودش خدا را دوست داشته باشد و فقط به او دل ببندد؛ اعتقادات موجود در حدیث و سنت سد راه او خواهند شد. زیرا حدیث و سنت اسامی و شخصیتهای غیر خدا را تا حد یک الهه بزرگ کرده است. چرا تا این حد بین هدف قرآن و هدف حدیث تفاوت است؟ در کتاب سیره نبوی ذکر شده است که پیامبر سایه نداشت و حین راه رفتن، یک ابر همیشه همراه او بوده است! اگر برای یک فرد این احادیث را بخوانید، از کنار آن میگذرد؛ ولی این قضایا همچنان در ضمیر ناخودآگاه او میماند و اصلا شوخی نیست. ذهن آدمی در مواقع اضطراری بین دو قطعه ناهمگون ، هماهنگی ایجاد میکند و با یک تضاد میماند و تسلیم نمیشود (با این کار از حالت تسلیم خدا بودن خارج میشود). بنابراین یک مسلمان پیرو حدیث و سنت در قرآن میخواند که پیامبر محمد بشری بوده است مثل سایر بشر؛ ولی در حدیث خوانده است که او سایه نداشته است؛ هماهنگی بین این دو قضیه بسیار مشکل است و ذهن آدمی هنگ میکند. حتی هم اکنون هم که در فیلمهای پیامبران که ساخته میشوند، همه پیامبران را نشان میدهند بجز پیامبر محمد! آیا این احتلاف گذاشتن بین پیامبران الهی نیست؟ یکی از اصول ایمان اختلاف نگذاشتن بین پیامبران است(لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ).
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ ﴿۲۸۵﴾
پیامبر (خدا) بدانچه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ایمان آورده است، و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و کتابها و فرستادگانش ایمان آورده اند (و گفتند:) (میان هیچ یک از فرستادگانش فرق نمى گذاریم) و گفتند: (شنیدیم و گردن نهادیم، پروردگارا، آمرزش تو را (خواستاریم) و فرجام به سوى تو است.) (۲۸۵)
مسلمانان با عدم رعایت این موارد، بدون آنکه متوجه شوند؛ عملا شرایط ایمان خویش را لغو میکنند و علاوه بر آنکه مسلمان بودن خود را از دست میدهند؛ بلکه ایمان خویش را هم ناقص میکنند.