ظاهرسازی

42.ظاهرسازی و نمادسازی، قاتل اخلاص در دین است. گاهی پیروی از بزرگان دین، به ظاهرسازی و نمادسازی و میانبرسازی منتهی میشود. بعضی از مردم فیلمها و اشعار و سخنرانیهای بزرگان خویش را همراه با موسیقی گوش میدهند و احساسات خود را تحت تاثیر قرار میدهند. بعد از آن خیال میکنند که مثل آنان شده اند و دارند راه آنان را ادامه میدهند! حتی گاهی بعضی از آنان سعی در سرودن اشعار مثل آنان دارند تا که شبیه آنان شوند. خود شبیه سازی مثل بزرگان دین، آنچنان در میان مسلمانان رواج دارد که دین به یک سری نمادها و ظواهر تبدیل شده است. ریش گذاشتن، لباس کوتاه، یک سری اذکار، نشستن، خوابیدن ، راه رفتن مثل بزرگانشان و... در بین مسلمانان به عنوان نشانه های یک مسلمان پذیرفته شده است. غافل از آنکه اینها همگی ظواهر هستند و حتی جزو دین هم نیستند. خدای مهربان انسان را مجبور به پیروی از کسی در ظواهر نکرده است. به همین خاطر خدا بعد از ذکر پیامبران پیشین میفرماید که :

أُولَئِکَ الَّذِینَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرَى لِلْعَالَمِینَ ﴿۹۰﴾

اینان کسانى هستند که خدا هدایتشان کرده است پس به هدایت آنان اقتدا کن بگو من از شما هیچ مزدى بر این [رسالت] نمى‏طلبم این [قرآن] جز تذکرى براى جهانیان نیست (۹۰)

خدا در آیه میفرماید که اینان کسانى هستند که خدا هدایتشان کرده است پس به هدایت آنان اقتدا کن. خدا میفرماید که در پیروی از بزرگان، به هدایت آنان اقتدا کن. نه اینکه مثل آنان راه بروی و یا مثل آنان ریش بگذاری(اصلا اینجا زیر سوال بردن ریش گذاشتن و یا طریقه لباس پوشیدن مد نظر نیست و این یک مساله کاملا شخصی و سلیقه ای است و ربطی به دین ندارد). خدا هیچوقت نگفته است که در ظواهر آنان را پیروی کنید. بلکه خدا فرموده است که از هدایت آنان پیروی کن. اما سلفی ها در ظواهر خود را شبیه مردم قرن اول هجری میکنند؛ در حالیکه نمیدانند که ابولهب و ابوجهل و دیگر اعراب هم از اینگونه لباسها (عمامه و عبا و ...) میپوشیدند و این گونه لباس پوشیدن و ظاهرسازی مربوط به فقط پیامبر و صحابه نبوده است. سلفی ها حتی فرهنگ خویش را هم تغییر میدهند و ظاهر خود را شبیه به قرن اول هجری درست میکنند. اینها نمادسازی و ظاهرسازی است و به نوعی پیروی از شیطان است. مذهب شیطان به نوعی نمادسازی است. افرادی که وارد این گونه فرقه ها میشوند، با نمادسازی ها فکر میکنند که از پیامبر و سایر بزرگان پیروی میکنند. جالب است که اغلب آنان بعد از طی این مرحله به فکر امر به معروف و تشکیل حکومت می افتند! در حالیکه بندگان مخلص خدا دنبال حکومت و برتری جویی نیستند.

تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ ﴿۸۳﴾

آن سراى آخرت را براى کسانى قرار مى‏ دهیم که در زمین خواستار برترى و فساد نیستند و فرجام [خوش] از آن پرهیزگاران است (۸۳)

اجبار کردن سننی که خودتان آن را رعایت میکنید به دیگران؛ نشان از خوبی نیست؛ بلکه نشان از تکبر بزرگ دارد. رعایت کردن چندین نکته در مورد طهارت و ظواهر کسی را با ایمان و با تقوا نمی کند؛ در عوض او را متکبر پرورش میدهد. هرکدام از این گروهها چنان به روش و سنت خویش می نازند و آنچنان سرخوشند که فکر میکنند بهشت برای آنها تقسیم شده است و از این به بعد موظفند که دیگران را وارد بهشت کنند!