ایمان به روز آخرت

2.بیشتر مشکلات بشر از عدم ایمان به جهان آخرت ناشی میشود. ایمان به روز آخرت، به این معنا نیست که بگویی به روز آخرت ایمان دارم! بلکه باید بدانی که چه اتفاقی می افتد. همانطور که راجع به ظواهر دنیایی میدانید، باید راجع به روز آخرت هم بدانی. به همین خاطر خدا میفرماید:

یَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِنَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ ﴿۷﴾

از زندگى دنیا ظاهرى را مى ‏شناسند و حال آنکه از آخرت غافلند (۷)

همانطور که میدانید بطور روزمره در دنیا چی میگذرد باید به همین مقدار به فکر روز آخرت و حوادث آن باشید. ایمان داشتن به چیزی یعنی اینکه عواقب عدم ایمان به آن را متوجه هستید. مثلا شما هیچوقت آشغال را جلوی خانه همسایه نمی اندازید، حتی اگر کسی شما را نبیند؛ یا شما هیچوقت حق یک یتیم را نمی خورید، حتی اگر فرصتش برای شما پیش آید و کسی هم متوجه نشود؛ زیرا شما به این موارد ایمان قلبی دارید و آن را واقعا رعایت میکنید. ایمان ما به قیامت هم باید اینطوری باشد. یعنی ایمان ما باید بازدارندگی داشته باشد. در این حالت این ایمان لغزش پذیر نیست. اگر تمام دانشمندان و سفسطه گران جهان هم بیایند، نمیتوانند شما را قانع کنند که آشغال ریختن جلو در همسایه و یا حق یتیم خوردن را برای شما توجیه کنند و آن را امری پسندیده جلوه دهند. به این میگویند ایمان واقعی و بازدارنده. ایمان به آخرت باید اینطوری باشد که حالت بازدارندگی داشته باشد.