جهنم

15.یهودیها فکر میکردند که جهنم برای آنها همیشگی نیست. میگفتند که آنها به مقدار گناهی که کرده اند در جهنم می سوزند ، بعد از آتش بیرون آورده میشوند و وارد بهشت میشوند! این ایده بعد از مدتی در میان مسلمانان هم رواج پیدا کرد و احادیث زیادی در این مورد یافت میشود؛ هر کسی وعده نجات از جهنم را به پیروان حزب خویش داده است. اما خدای قادر متعال دقیق تر این حرفهاست. کسی که استحقاق بهشت را داشته باشد ، مستقیم بدون عذاب وارد بهشت خواهد شد و کسی هم که استحقاق جهنم را داشته باشد ، برای همیشه وارد جهنم خواهد شد. خدای قادر متعال لفظ خالدین (ابدی) را برای جهنمی ها بکار میبرد و این نشان میدهد که کسی که وارد جهنم شود ، دیگر بیرون بیا نیست.

وَقَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَیَّامًا مَعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللَّهِ عَهْدًا فَلَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۸۰﴾

و گفتند جز روزهایى چند هرگز آتش به ما نخواهد رسید بگو مگر پیمانى از خدا گرفته اید که خدا پیمان خود را هرگز خلاف نخواهد کرد یا آنچه را نمیدانید به دروغ به خدا نسبت مى‏ دهید (۸۰)

بَلَى مَنْ کَسَبَ سَیِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ فَأُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿۸۱﴾

آرى کسى که بدى به دست آورد و گناهش او را در میان گیرد پس چنین کسانى اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود (۸۱)

وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿۸۲﴾

و کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏ اند آنان اهل بهشتند و در آن جاودان خواهند ماند (۸۲)

خدا در اقوال خویش بسیار جدی است و در حرفهایش صادقتر از هر کسی است و واقعا به حرفهایش عمل میکند و با کسی شوخی ندارد. کسانی که وارد جهنم شوند، برای همیشه در آنجا خواهند ماند؛ محال است که آنها وارد بهشت شوند.

فَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ ذُو انْتِقَامٍ ﴿۴۷﴾

پس مپندار که خدا وعده خود را به پیامبرانش خلاف مى ‏کند که خدا شکست‏ ناپذیر انتقام‏گیرنده است (۴۷)

یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ ﴿۴۸﴾

روزى که زمین به غیر این زمین و آسمانها [به غیر این آسمانها] مبدل گردد و [مردم] در برابر خداى یگانه قهار ظاهر شوند (۴۸)

تقدیس خدا

 14.            یکی از جنبه های پرستش خدا ذکر و به یاد داشتن همیشگی خداست. خیلی از مردم این جنبه از پرستش را فراموش کرده اند، که بسیار هم در پرورش نفس مهم است. خدای قادر متعال روزی پنج نماز برای ما گذاشته است تاکه روزی پنج بار خدا را بیاد آوریم. یک اصل در قرآن وجود دارد و آن این است که : هر آنچه که بیشترین تقدس را در ذهن شما دارد ، و بیشتر از همه دوستش دارید ، خدای شماست. ما با حرف نمیتوانیم خدای خویش را تعیین کنیم، بلکه اعمال ما خدای ما را تعیین میکنند. ما باید خدای قادر متعال را مدام در ذهن خویش داشته باشیم . خدا را همیشه به یاد داشتن مثل یک سپر است برای دوری از گناهان. به همین خاطر خدای مهربان میفرماید که قبل از ذبح و یا غذا خوردن ، خدا را یاد کنید و او را به خاطر نعمتهایش سپاس گویید.

وَمَا لَکُمْ أَلَّا تَأْکُلُوا مِمَّا ذُکِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَکُمْ مَا حَرَّمَ عَلَیْکُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَیْهِ وَإِنَّ کَثِیرًا لَیُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِینَ ﴿۱۱۹﴾

و شما را چه شده است که از آنچه نام خدا بر آن برده شده است نمى ‏خورید با اینکه [خدا] آنچه را بر شما حرام کرده جز آنچه بدان ناچار شده‏ اید براى شما به تفصیل بیان نموده است و به راستى بسیارى [از مردم دیگران را] از روى نادانى با هوسهاى خود گمراه مى کنند آرى پروردگار تو به [حال] تجاوزکاران داناتر است (۱۱۹)

حتی اگر در آینده قصد انجام کاری را دارید ، بگویید که اگر خدا بخواهد. اینجوری مدام در همه چیز خدا را به یاد دارید و مثل یک سپر دفاعی در مقابل شیطان عمل خواهد کرد.

وَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِکَ غَدًا ﴿۲۳﴾

و زنهار در مورد چیزى مگوى که من آن را فردا انجام خواهم داد (۲۳)

 إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ وَاذْکُرْ رَبَّکَ إِذَا نَسِیتَ وَقُلْ عَسَى أَنْ یَهْدِیَنِ رَبِّی لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا ﴿۲۴﴾

مگر آنکه خدا بخواهد و چون فراموش کردى پروردگارت را یاد کن و بگو امید که پروردگارم مرا به راهى که نزدیکتر از این به صواب است هدایت کند (۲۴)

بعضی ها منظور از ذکر و یاد خدا را کج فهمیده اند. مثلا یک تسبیح دستشان میگیرند و مدام الله اکبر می گویند!  این نشان میدهد که ذکر آنها از خدا فقط تقلید کورکورانه است. تقلید کورکورانه همیشه کارها را خراب میکند. ذکر و نام خدا باید آگاهانه باشد ؛ نه اینکه برای خواب کردن خود و ریاکاری به کار رود. ذکر و یاد خدا یعنی در همه اعمال خویش ، خدا را به یاد داشته باشی و حق خدا را رعایت کنید. خدا در تمام چیزهایی که به ما عطا فرموده است، حقهایی دارد که باید رعایت شود. 

تقدیس خدا

 14.            یکی از جنبه های پرستش خدا ذکر و به یاد داشتن همیشگی خداست. خیلی از مردم این جنبه از پرستش را فراموش کرده اند، که بسیار هم در پرورش نفس مهم است. خدای قادر متعال روزی پنج نماز برای ما گذاشته است تاکه روزی پنج بار خدا را بیاد آوریم. یک اصل در قرآن وجود دارد و آن این است که : هر آنچه که بیشترین تقدس را در ذهن شما دارد ، و بیشتر از همه دوستش دارید ، خدای شماست. ما با حرف نمیتوانیم خدای خویش را تعیین کنیم، بلکه اعمال ما خدای ما را تعیین میکنند. ما باید خدای قادر متعال را مدام در ذهن خویش داشته باشیم . خدا را همیشه به یاد داشتن مثل یک سپر است برای دوری از گناهان. به همین خاطر خدای مهربان میفرماید که قبل از ذبح و یا غذا خوردن ، خدا را یاد کنید و او را به خاطر نعمتهایش سپاس گویید.

وَمَا لَکُمْ أَلَّا تَأْکُلُوا مِمَّا ذُکِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَکُمْ مَا حَرَّمَ عَلَیْکُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَیْهِ وَإِنَّ کَثِیرًا لَیُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِینَ ﴿۱۱۹﴾

و شما را چه شده است که از آنچه نام خدا بر آن برده شده است نمى ‏خورید با اینکه [خدا] آنچه را بر شما حرام کرده جز آنچه بدان ناچار شده‏ اید براى شما به تفصیل بیان نموده است و به راستى بسیارى [از مردم دیگران را] از روى نادانى با هوسهاى خود گمراه مى کنند آرى پروردگار تو به [حال] تجاوزکاران داناتر است (۱۱۹)

حتی اگر در آینده قصد انجام کاری را دارید ، بگویید که اگر خدا بخواهد. اینجوری مدام در همه چیز خدا را به یاد دارید و مثل یک سپر دفاعی در مقابل شیطان عمل خواهد کرد.

وَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِکَ غَدًا ﴿۲۳﴾

و زنهار در مورد چیزى مگوى که من آن را فردا انجام خواهم داد (۲۳)

 إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ وَاذْکُرْ رَبَّکَ إِذَا نَسِیتَ وَقُلْ عَسَى أَنْ یَهْدِیَنِ رَبِّی لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا ﴿۲۴﴾

مگر آنکه خدا بخواهد و چون فراموش کردى پروردگارت را یاد کن و بگو امید که پروردگارم مرا به راهى که نزدیکتر از این به صواب است هدایت کند (۲۴)

بعضی ها منظور از ذکر و یاد خدا را کج فهمیده اند. مثلا یک تسبیح دستشان میگیرند و مدام الله اکبر می گویند!  این نشان میدهد که ذکر آنها از خدا فقط تقلید کورکورانه است. تقلید کورکورانه همیشه کارها را خراب میکند. ذکر و نام خدا باید آگاهانه باشد ؛ نه اینکه برای خواب کردن خود و ریاکاری به کار رود. ذکر و یاد خدا یعنی در همه اعمال خویش ، خدا را به یاد داشته باشی و حق خدا را رعایت کنید. خدا در تمام چیزهایی که به ما عطا فرموده است، حقهایی دارد که باید رعایت شود. 

مسجد

13.خیلی از مردم هیچوقت در اصل ماجراها دقت نمی کنند و همگی تقلید می کنند و هیچوقت از خود نمی پرسند که شاید اینجوری نبوده باشد. مراسم تسلیت را در نظر بگیرید. مسجد جای عبادت است نه جای تسلیت گفتن. در دوره ای از زمان ، شیطان مسلمانان را وسوسه کرد که مراسم تسلیت و سوگواری را به مسجد ببرند. به این طریق مسجد ، به جای ذکر خدا ، به مکان تسلیت گفتن تبدیل شد. مردم که در مسجد جمع می شدند شروع به حرف زدن و تسلیت گفتن می کردند ، بعضی از متدینین برای اینکه مردم را مجبور کنند که مسجد جای غیبت و حرف زدن نیست ، به آنها گفتند که در مراسم تسلیت ، به جای حرف زدن قرآن بخوانید و به این طریق مردم شروع به خواندن قرآن میکردند و اولین سوره هم فاتحه بود. به این طریق این مراسم فاتحه خوانی نام گرفت ؛ در حالی که مسجد جای عبادت خداست ، نه جای ذکر مقدسین و اموات. خیلی از رسوم غلط دیگر هم مثل همین بوجود می آیند و مقدس می شوند. آدمی باید گاهی مواقع به آنچه که خدا نازل نکرده  است ، شک کند و خود را از قید و بندها آزاد کند و خود را برهاند. ایمان از همین خود رهانیدنها بوجود می آید. 

کلمه آمین

12.چرا گفتن کلمه آمین در نماز ، صحیح نیست. کلمه آمین هیچ جای قرآن استفاده نشده است و این کلمه اصلا عربی نیست، حتی عبری هم  نیست و اصالتا یک کلمه قبطی مصری است که خود را در دین آسمانی جای داده است. معنای آمین از آمون خدای باستانی مصریان گرفته شده است. دعاهای زیادی در قرآن ذکر شده است و اگر قرار بود که بعد از دعاهایمان، کلمه خاصی مثل آمین بکار ببریم؛ حتما خدا یک مثال از آن میزد. خدا در قرآن هر گونه مثالی زده است. این کلمه توسط احادیث گسترش پیدا کرده است. پیامبر در نمازش، هیچوقت این کلمه را نگفته است و این کلمه بعدا اضافه شده است.