21.بعضی مواقع ، اعتقادات مذهبی به یک فرهنگ تبدیل میشود. یکی از این فرهنگها، تخصیص اماکن و کوههایی است به سران مذهب. اما فرهنگ یکتاپرستی هر چیزی را به خدای تنها نسبت میدهد. مثلا هندوها هم اکنون هم بعضی کوهها و جنگلها را به مقدسین مذهبی خویش اختصاص داده اند و بجز سران هندو کسی حق ورود و یا استفاده از آن را ندارد! از آنجا که مردم ایران هم نژادشان هند و اروپایی بوده است؛ هم اکنون هم این فرهنگ در جاهایی از ایران پابرجا مانده است.
در مذهب هندو که در فرهنگ نژاد آریایی عمیقا ریشه دوانده است؛ زنان در دوران قاعدگی، حق ورود به معابد را نداشته اند و حق دعا کردن هم نداشته اند. اگر چه به کتابهای اصیل هندو مراجعه شود؛ خیلی از این خرافات یافت نمیشوند؛ و قرآن برای رفع همین اختلافات بین مردم نازل شده است. قرآن برای رفع اختلافات مسیحیان و یهودیان و هندوها و سایر مذاهب که پیروان آنان ایجاد کرده اند؛ نازل شده است.
وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ إِلَّا لِتُبَیِّنَ لَهُمُ الَّذِی اخْتَلَفُوا فِیهِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ ﴿۶۴﴾
و ما [این] کتاب را بر تو نازل نکردیم مگر براى اینکه آنچه را در آن اختلاف کرده اند براى آنان توضیح دهى و [آن] براى مردمى که ایمان مى آورند رهنمود و رحمتى است (۶۴)
در قرآن، خدای مهربان فرموده است که ای مردان در دوران قاعدگی از زنان دوری بجوئید و با آنان نزدیکی نکنید. اما روایات و احادیث زنان را از نماز خواندن هم منع میکنند.
وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ ﴿۲۲۲﴾
از تو در باره عادت ماهانه [زنان] مى پرسند بگو آن رنجى است پس هنگام عادت ماهانه از [آمیزش با] زنان کناره گیرى کنید و به آنان نزدیک نشوید تا پاک شوند پس چون پاک شدند از همان جا که خدا به شما فرمان داده است با آنان آمیزش کنید خداوند توبه کاران و پاکیزگان را دوست مى دارد (۲۲۲)
قاعدگی یک عادت تکرار شونده است و نمیتواند نماز را الغا کند. آیه قرآن بطور مستقیم و واضح میفرماید که در دوران قاعدگی با زنان ارتباط جنسی نداشته باشید و نزدیک آنان نشوید ؛ تا زمانیکه از دوره قاعدگی پاک شوند. در این آیه خدا از نماز نخواندن زنان صحبت نمی کند. اتفاقا زنان در روزهای قاعدگی، بیشتر نیاز به عبادت خدا دارند؛ زیرا در این روزها زنان روحیه حساسی دارند و چه کسی بهتر از عبادت خدای مهربان که منبع تمام آرامشها است. نکته ای که بیشتر مردم توجه نمی کنند این است که مخاطب این آیه مردان هستند و نه زنان. یعنی خدا میخواهد مردان در این روزها از نظر جنسی از زنان دوری جویند و به این نکته توجه کنند. خیلی از مردان سنتی در عصر ما به این خاصیت زنان توجه نمی کنند و حتی از خرید پوشاک مخصوص دوران قاعدگی برای زنان ابا می ورزند و به آن توجه نمی کنند.
مسلمانان سنتی تحت تاثیر فرهنگ هندوها؛ نماز را در دوران قاعدگی بر زنان هم منع کرده اند؛ آنان میگویند که قبل از نماز؛ باید جهت طهارت وضو گرفته شود؛ و چون زنان در دوران قاعدگی طهارت ندارند؛ پس نماز واجب نیست. در حالیکه خدای مهربان؛ در آیه محیض؛ فقط گفته است که در این دوران از زنان دوری جوئید و مخاطب این آیه مردان هستند، نه زنان.
زنان میتوانند مثل دوران قبل از قاعدگی؛ وضو گرفته و نماز بجا آورند و خدای مهربان هیچ ممنوعیتی در این مورد ارائه نداده است. آنچه که وضو را باطل میکند؛ در آیه وضو بیان شده است و اشاره ای به خون نشده است. بنابراین خون وضو را باطل نمی کند. خدا حتی در مورد کسانی که مریضند و یا آب پیدا نمی کنند؛ بجای وضو با آب؛ تیمم را معرفی میکند. حتی اگر محیض و دوران قاعدگی یک چیزی مثل مریضی باشد؛ باز نماز باید بجا آورده شود. اما مریضی میتواند روزه را به عقب اندازد و این را خدای حکیم اجازه فرموده است. بنابراین نماز نخواندن زنان در دوران قاعدگی ریشه از یک فرهنگ کهن باستانی دارد که قرآن برای رفع همین اختلافات و مشکلات فرهنگها نازل شده است. کسی که خواستار هدایت باشد؛ به قرآن عمل کند؛ قطعا هدایت خواهد شد.
یک زن بطور متوسط در یک ماه، یک هفته را در دوران قاعدگی بسر می برد؛ یعنی یک چهارم طول عمر خویش را نماز بجا نمی آورد. یعنی یک زن شست ساله؛ حدود 15 سال نماز بجا نمی آورد! واقعا شیطان حربه جالبی جا انداخته است برای دور کردن مردم از خدا. در حالیکه در دوران قاعدگی باید مردان از زنان دوری کنند. اما شیطان کاری کرده است که در دوران قاعدگی زنان خود را از خدا دور نگه دارند. خدا خالق همه است و همگی لحظه به لحظه به ارتباط با او نیازمندند.
مریم، در دوران زایمان که قاعدتا زایمان خونریزی زیاد دارد؛ روزه سکوت میگیرد. روزه خودش یک نوع عبادت است. بنابراین خدا زنان را از عبادات در دوران قاعدگی منع نکرده است.
فَکُلِی وَاشْرَبِی وَقَرِّی عَیْنًا فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْمًا فَلَنْ أُکَلِّمَ الْیَوْمَ إِنْسِیًّا ﴿۲۶﴾
و بخور و بنوش و دیده روشن دار پس اگر کسى از آدمیان را دیدى بگوى من براى [خداى] رحمان روزه نذر کرده ام و امروز مطلقا با انسانى سخن نخواهم گفت (۲۶)